برای پاسخ به این سوال اول به تفاوت‌ها و مزیت‌های لرزش‌گیر اپتیکال و لرزش‌گیر دیجیتالی می‌پردازیم:
لرزش‌گیر اپتیکال در گوشی‌ها با معلق کردن لنز روی ماژول دوربین با استفاده از فنر و آهن‌رباهای الکترومغناطیسی کار می‌کند. گوشی مجهز به این قابلیت فرکانس و جهت هر لرزش را تشخیص می‌دهد و سپس لرزش را با استفاده از آهن‌رباهای الکترومغناطیسی هماهنگ و زاویه‌ی لنز را تنظیم می‌کند. لنز در جهت خلاف لرزش‌ها حرکت می‌کند و درنتیجه، باعث می‌شود تصویر همواره در مرکز لنز قرار بگیرد.
تمام این مراحل پیش از رسیدن عکس به حسگر تصویر انجام می‌شوند و این، یعنی تصویر نهایی بدون لرزش ثبت می‌شود. تثبیت گر اپتیکال برای شناسایی لرزش از حسگرهای ژیروسکوپ گوشی استفاده می‌کند. حسگرهای ژیروسکوپ میزان حرکت‌ها را اندازه‌گیری و این اطلاعات را به میکروسنتر ارسال می‌کند تا لرزش‌ها از تصویر نهایی حذف شود.
به‌طور خلاصه لرزش‌گیر اپتیکال حسگر تصویر را به روش مکانیکی جابه‌جا می‌کند تا لرزش‌های شناسایی‌شده در گوشی خنثی شوند. به‌هرحال، این حرکت‌های فیزیکی زمان‌بر هستند و این مورد مولفه‌‌ی مهمی هنگام ثبت ویدئوهایی با نرخ فریم زیاد محسوب می‌شود.
عامل دیگر که باعث می‌شود لرزش‌گیر اپتیکال در فیلم‌برداری عملکرد ضعیف‌تری در مقایسه با لرزش‌گیر دیجیتال داشته باشد، این است که حرکت لنز هنگام ثبت فیلم باعث می‌شود در ویدئو نهایی جلوه‌ی ژله‌ای به خود بگیرد.
لرزش‌گیر الکترونیکی عملکرد متفاوتی دارد. در ابن سیستم، میزان حرکت و لرزش دوربین با استفاده از حسگر‌ها تشخیص داده می‌شود؛ اما تنظیمات خنثی کردن اثر این لرزش‌ها پس از رسیدن عکس به حسگر تصویری انجام می‌شوند. این فرایند با بزرگ‌نمایی تصویر انجام می‌شود.
درواقع، بزرگ‌نمایی تا وقتی تصویر بزرگ‌تر از حسگر تصویر شود، ادامه می‌یابد و عکس برای شناسایی جابه‌جایی‌ها بررسی می‌شود. این فرایند سپس با حرکت دادن عکس در جهت مخالف ادامه پیدا می‌کند. البته، این روش باعث می‌شود کیفیت ویدئو نهایی تولیدشده و وضوحش در نتیجه‌ی بزرگ‌نمایی تصویر کاهش یابد.
روش دیگر استفاده از حسگر تصویر بزرگ‌تر است که در این شرایط، تصویر نهایی فقط از ۹۰ درصد ناحیه‌ی دید دوربین بهره می‌برد و ۱۰ درصد دیگر از فضای تصویر به‌منظور متمرکز کردن عکس بدون ایجاد برش در آن استفاده می‌شود.
دوربین موبایل یکی از مهم‌ترین بخش‌های موجود در گوشی‌های هوشمند بوده و از مهم‌ترین قابلیت‌های آن، پشتیبانی از سیستم لرزش‌گیر است. شاید افراد زیادی به شما گفته‌اند سیستم لرزش‌گیر اپتیکال عملکرد بهتری دارد؛ اما اگر با دوربین گوشی‌های هوشمند خود زیاد فیلم می‌گیرید باید توجه کنید که سیستم لرزش‌گیر دیجیتال هنگام ثبت ویدئو عملکرد بهتری در مقایسه با لرزش‌گیر اپتیکال دارد.
اگرچه قابلیت لرزش‌گیر اپتیکال در ثبت تصاویر حرف اول را می‌زند، نمی‌توان این گفته را در شرایط فیلم‌برداری نیز تأیید کرد. البته، افرادی که بیشتر فیلم‌برداری می‌کنند، از مزایای لرزش‌گیر اپتیکال بهره می‌برند؛ اما باید گفت لرزش‌گیر دیجیتال با جابه‌جا کردن تصاویر در یک توالی، عملکردی بهتر برای این دسته از کاربران به ارمغان خواهد آورد.
هر دو روش لرزش‌گیر به کاهش اثر‌های لرزش دست هنگام عکاسی و فیلم‌برداری کمک می‌کنند؛ ولی به دلیل شیوه‌ی عملکرد متفاوت این دو سیستم، لرزش‌گیر دیجیتال برای ویدئوها انتخاب بهتری است.
در روش تثبیت الکترونیکی تصویر لنز هیچ حرکتی ندارد، پس سرعت فرایند ثبت هر فریم در ویدئو شما به دلیل استفاده نکردن از اجزای مکانیکی کاهش نمی‌یابد. لرزش‌گیر الکترونیکی فقط به تنظیم تصویر نیاز دارد؛ به همین دلیل، ویدئوهایی که با استفاده از این روش ثبت می‌شوند، ثبات بالاتر و لرزش بسیار کمتری دارند.
علاوه بر این، سیستم‌های لرزش‌گیر دیجیتال این قابلیت را دارند که حرکت فریم بعدی را پیش‌بینی کنند و همین ویژگی باعث می‌شود ویدئو نهایی تفاوت بسیار زیادی ازلحاظ کیفیت داشته باشد.
در هنگام حرکت، دوربین جهت حرکت شما را شناسایی می‌کند و اگر تشخیص دهد در یک جهت حرکت می‌کنید (مثل زمانی که دوربین را در یک جهت اطراف سوژه حرکت می‌دهید)، می‌تواند نوع حرکت فریم‌های بعدی را پیش‌بینی و تصویر نهایی را تنظیم کند. استفاده از این ویژگی باعث می‌شود حرکت دوربین بسیار نرم‌تر و درنتیجه ویدئو نهایی لرزش بسیار کمتری داشته باشد.
گوگل اعلام کرد، وقتی تیم پیکسل قصد داشت یکی از روش‌های لرزش‌گیر اپتیکال یا لرزش‌گیر الکترونیکی را برای اولین گوشی هوشمند سری پیکسل انتخاب کنند، آن‌ها استفاده از لرزش‌گیر الکترونیکی را ترجیح دادند؛ زیرا ویدئوهای ثبت‌شده با استفاده از این روش کیفیت خیره‌کننده‌ای دارند
ایزاک رینولدز، مدیر محصول دوربین گوگل می‌گوید: لرزش گیرهای دیجیتال و اپتیکال اهداف بسیار متفاوتی دنبال می‌کنند؛ بنابراین، نمی‌توانید آن‌ها را باهم مقایسه کنید تا بهتر یا بدتر بودن یکی مشخص شود.
لرزش‌گیر اپتیکال تصویربرداری در نور کم را با روش‌های مکانیکی بهبود می‌بخشد و لرزش دست را در هر فریم خنثی می‌کند و لرزش‌گیر الکترونیکی کیفیت ویدئوهای لرزش دار را با نگه‌داشتن مداوم فریم بندی بین فریم‌های آن ویدئو بهبود می‌دهد. لرزش‌گیر اپتیکال اساسا برای عکاسی است و لرزش‌گیر الکترونیکی فقط برای ثبت فیلم کاربرد دارد.
گرچه گوگل لرزش‌گیر اپتیکال را به گوشی هوشمند پیکسل ۲ اضافه کرد، این شرکت با استفاده از لرزش‌گیر الکترونیکی در اولین نسل گوشی پیکسل و استفاده از الگوریتم‌های مخصوص خود، توانست دوربینی ارائه دهد که عملیات تثبیت تصویر را باکیفیت درخور توجه انجام می‌دهد.
از دیگر مزیت های لرزش‌گیر الکترونیکی این است که می‌توان عملکرد آن را با به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری به‌مرور بهبود بخشید. بدین ترتیب، الگوریتم‌ها تشخیص می‌دهند برای هر حرکت خاص، سیستم چه اصلاحاتی انجام دهد. از‌آنجا‌که شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند داده‌های بیشتری جمع‌آوری می‌کنند، امکان بهبود قابلیت‌ها در‌این‌زمینه برای آن‌ها فراهم است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
